Kaldırımlar yine en yakın dostum oldu
Yokluğunda savruldum ordan oraya
Rüzgarınla senin ektiğin rüzgarınla
Belki bin defa karşı koydum fırtınaya
Ama sevgilim yine sensizim
Ellerimdeydin, ve bir gün daha
Yine çaresiz bir asır gibi geçti
Nerdesin
Ah öyle zor, sen olmadan ayakta kalmak
Öyle zor, hayatla teke tek kalmak
Ah öyle zor
Kaybolan ümitlere, harcanan sevgilere
Hele sensizliğe katlanmak yürek istiyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder